zondag 24 juli 2016

Rincon

Na een paar rustige dagen hebben we gisteren besloten toch maar het programma weer wat te intensiveren. We moeten tenslotte wel een beetje effectief door de vakantie heen, want anders is het ook alleen maar luieren! En dat kan toch niet de bedoeling zijn? Dus Een soort van een planning gemaakt en begonnen... met uitslapen. Is toch ook ongeloveloos belangrijk? Niet om 06030 uit het bedje, maar pas tegen 0800 rustig uitrekken, Slaperig om je heen kijken en even krabben aan je ... hoofd. 5 minuten later zat ook Esther al overeind in bed. Na een rustig ontbijt, twee sneetjes bruin, eitje erbij, kopje koffie, was het ochtendprogram al in full swing. Omdat we om 1200 aan boord van de Freewinds werden verwacht, zou de ochtend worden doorgebracht met... shoppen... joepi...

Richting de Kaya Grandi dus! Van souvenir winkeltje naar souvenir winkeltje, kledingshopje, juwelenzaakje... anyway... je kent ze wel.. van die zaakjes waar je tussen de standaard mumbo jumbo probeert te zoeken naar iets origineels wat je eigenlijk bijna zeker weet dat je dat niet gaat vinden. Alles bedrukt met het woord "Bonaire" waar we volgende week dezelfde spullen gaan vinden op Aruba, bedrukt met... juist. Waarschijnlijk vind je het ook al terug in Spanje, Miami of whatever toeristenplekje je komt. Maar goed: we hebben wat leuks gevonden!

Vanaf de Kaya Grandi naar een lunchplek op hoog niveau: Als gasten waren we uitgenodigd voor een lunch aan boord van de Freewinds. Na een ontvangst aan boord door de captain werden we begeleid naar de diningroom waar we konden genieten van het uitzicht en een uitstekend drie gangen diner. Tevens nog een uitnodiging voor het concert van die avond, waar de Curaçaose Pavarotti met de band van de Freewinds acte de presence zouden gaan geven.
Vandaar even een korte rustpauze voor Esther ingelast. Ook wel verstandig, want de laatste dagen is het weer ouderwets warm en dan is een siësta wel heel erg aangenaam. Even afkoelen in de airco en dan weer fit voor het vervolg van de dag. Dat werd dus, na een week plannen, eindelijk Rincon. Wel via de westkust natuurlijk, om onderweg nog te kunnen genieten van een snorkeltochtje. Want de beste manier om af te koelen blijft toch wel een duik in het koele blauwe water...
Worden jullie daar in Nederland al wat jaloers.. ?
Via de Bopec eindelijk ook eens flamingo's gezien in het Gotomeer. Ben  nu bekend met diepwater, ondiepwater en droogwater flamingo's...
De diepwaterversie staat dus echt tot de borst in het water, de onderste kromming van de nek loopt onder water door, je krijgt dus een soort |Nessie effect. Als ze eten is ook de hele kop en hals verdwenen: staat er alleen nog een roze bolletje boven water. De ondiepwatereditie is zoals we die kennen, gewoon een roze bol op pootjes waaraan een lange nek zich naar beneden beweegt. De droogwateruitvoering is een type dat teveel naar AfroJack en Tiesto heeft geluisterd: Langs de waterkant lopend, swingend met de nek van links naar rechts vlak boven de modder en het water, als of de speed nog niet compleet is uitgewerkt.
In Rincon aangekomen is er, zoals verwacht, eigenlijk niks te doen. Alles in rust, stilte.. alleen een ezel op straat. wel schenen er wegwerkzaamheden te zijn. Verbazing! Er wordt op Bonaire aan de weg gewerkt! Dat zou je toch niet zeggen als je hier al een week rondrijd... Of misschien waren de potholes nog niet diep genoeg en zijn ze die aan het bijgraven. Als een soort toeristische attractie.

Gelukkig kent Rincon een leuke bar, waar je onder het genot van een biertje kunt neerploffen. Beetje muziek, beetje stoba... wat wil je nog meer? The good life is a slow life...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten