zaterdag 30 juli 2016

The day after the night before...

alweer twee volle dagen op Aruba. Dag 3 is in elk geval erg rustig begonnen, met veel asperine, water en een zonnebril met een pet diep over de ogen. Zelfs typen was een opgave...

Drie dagen geleden kwamen we dus aan. Alles goed gegaan de eerste avond, zoals in mijn vorig verslag al uitvoerig was omschreven. Donderdag de eerste dag om het eiland te gaan verkennen. Maar man oh man, wat hebben ze veel wegen hier! En geen enkele weg lijkt logischerwijs ergens heen te voeren. De asfaltweg kan veranderen in een zandweg en toch nog de betere route zijn dan de pas geasfalteerde baan. Rotondes zijn dé uitvinding voor Aruba. Overal, maar dan ook overal kom je ze tegen. Ouderwetse, turbo en dubbelturborotondes. Ze draaien hun hand er niet voor om op dit eiland. Tel daarbij nog de nodige eenrichtingsverkeerswegen en ons avontuur zat de eerste dag al meer in de route dan het verkennen zelf.

Eerst dus maar richting downtown Oranjestad vanaf onze verblijfsplaats. Vandaar uit is het langs de kust naar Noord een zeer gevarieerd beeld. Eerst een shoppingdistrict, daarna langs de oude haven om terecht te komen bij de hotel area. Beginnend met een ruine kan dat alleen maar beter worden: De lowrise, het Alhambra, langs de beach naar de highrise van het Riu, het Hilton (zwaai zwaai naar Jaap) en dan kom je in rural Aruba, ene kant strand en zee, andere kant mooie huizen die hierover uitkijken. Helemaal op Noord dan nog weer een vuurtoren om duidelijk het eind te markeren.

We hebben naast ons appartement een heerlijk zwembad en omdat Esther toch haar rustmomenten nodig heeft hebben we de middag dus maar plonzend en rustend doorgebracht. Erg aangenaam zo'n badje...

Gisteren bleek dus op een of andere onverklaarbare manier alweer vrijdag te zijn. Damn.. wat vliegt de tijd! De dag begon bewolkt en met een grote stortbui. 's Nachts had het ook al geregend waarbij de Airco was uitgevallen. Met mijn technische non existing kennis kreeg ik die natuurlijk niet aan de praat, dus de laatste uurtjes doorgebracht als zwetende ottertjes. Onze tour bracht ons deze keer een stukje naar de Zuid: weer de hele kustlijn verkend om uiteindelijk uit te komen op baby beach en Bachelors beach. Die naam begrijp ik wel... als je daar naar toe wilt moet je wel een bachelor zijn, want met kinderen loop je dat stuk echt niet! Kronkelend over allerhande binnendoorweggetjes de terugweg weer gevonden.
Daar begon dus het probleem van vanmorgenvroeg... Zijnde een dag als vrijdag leek ons het happy hour een geslaagde middagafsluiting. We hadden al bij de lunch een stiekeme cocktial genomen voor het relaxte vakantiegevoel en dat konden we dus lekker doorzetten bij het happy hour. Dat happy hour werd vervolgens doorgezet in een diner on the beach. Om vandaar naar huis te gaan en ons te bedenken dat we eigenlijk maar weer eens uit moesten. Dat wil zeggen: De heren... en dat idee werd dus enthousiast ten uitvoere gebracht. Een achttal cafe's later met een paar biertjes, gin-tonic's en whiskey's, acht verschillende soorten muziek, varierend van knallende house tot swingende salsa en natuurlijk live pianomuziek verder werd onze laatste daad van die dag het afdekken van al het vocht met een "colombian hamburgeresa". Verder zullen we niet schriftelijk op deze avond ingaan...
Maar goed.. daar zit je dan de volgende ochtend 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten